Program 2020

Terapia hiperseksualności w modelu poznawczo-behawioralnym – warsztat superwizyjny skierowany do psychoterapeutów pracujących z problemem „seksoholizmu”. Na warsztacie będzie można poddać superwizji przypadek ze swojej pracy oraz przyjrzeć się sposobom pracy innych terapeutów. Od uczestników oczekiwane będzie czynne uczestnictwo w superwizji.

Psychoterapia oparta na Analizie Funkcjonalnej (Functional Analytic Psychotherapy, FAP) koncentruje się w dużej mierze na relacji terapeutycznej i zachowaniach interpersonalnych, pojawiających się podczas sesji. Jako sprawnie działające narzędzie, może okazać się przydatne w pracy każdego psychoterapeuty i seksuologa, dlatego warto je poznać.

Warsztaty będą zawierać część seminaryjną oraz superwizyjną.

Cele warsztatów:
– zaciekawienie tematyką Analizy Funkcjonalnej w psychoterapii
– przybliżenie uczestnikom podstawowych założeń psychoterapii opartej na Analizie Funkcjonalnej (FAP)
– możliwość obserwacji zastosowania oraz doświadczenia użycia FAP w praktyce
– wyodrębnienie obszarów na pograniczu psychoterapii i seksuologii, gdzie można korzystać z FAP jako narzędzia
– możliwość superwizyjnego omówienia przypadków terapii w kontekście Analizy Funkcjonalnej

Osoby przeżywające swoją tożsamość płciową inaczej, niż wynika z płci przypisanej przy urodzeniu, są populacją coraz bardziej widoczną w gabinetach specjalistów zdrowia psychicznego i seksualnego. Różnorodne tożsamości płciowe to często także różnorodne ciała i sposoby wyrażania siebie, a co za tym idzie, nietypowy – i często obcy dla specjalisty – język opisu rzeczywistości. Swobodne posługiwanie się pojęciami z zakresu seksualności stanowi często wyzwanie nie tylko dla psychoterapeutów, ale i dla seksuologów. Kiedy dochodzi do tego transpłciowość, samo zebranie wywiadu w sposób kompleksowy, a jednocześnie pozbawiony nieintencjonalnej stygmatyzacji może stanowić wyzwanie.

Uczestnicy warsztatu zostaną wyposażeni w słownictwo przydatne w pracy z osobami transpłciowymi, przećwiczymy także jego możliwe zastosowania.

Seksualność jest ważnym i aktualnym tematem zgłaszanym podczas psychoterapii przez osoby duchowne (klerycy i księżą) i konsekrowane (zakonnicy i siostry zakonne). Silna identyfikacja z normami religijnymi i wymaganiami instytucjonalnym Kościoła sprawia, że wiele osób duchownych podejmuje się konsultacji psychologicznej i psychoterapii celem pogłębienia rozumienia siebie, własnej tożsamości seksualnej, płciowości i ważnych potrzeb seksualnych. Czy realizacja powołania do życia w czystości i celibacie oznacza konieczność całkowitej rezygnacji z realizacji potrzeb seksualnych? Jakie są możliwości integracji seksualnej młodych ludzi przygotowujących się do życia zakonnego i kapłańskiego? Jakie są najczęstsze problemy zgłaszane podczas sesji psychoterapii przez osoby duchowne i konsekrowane?

Praca z osobami duchownymi wymaga od psychoterapeuty szczególnej uważności ze względu na fakt silnego ich osobistego odniesienia religijnego i instytucjonalnego. Czy stanowią oni jakąś szczególną grupę pacjentów, w pracy z którymi psychoterapeuta musi stosować jakieś specjalne podejście i posiadać dodatkowe osobiste kompetencje? Co sprzyja a co utrudnia dobrą terapię, czy istnieją jakieś szczególne tematy, problemy, obszary, które charakteryzują osoby duchowne i konsekrowane podczas psychoterapii w kontekście ich własnej seksualności.

Podczas warsztatów zaprezentowane zostaną metody pracy wykorzystywane podczas programu terapii sprawców przestępstw seksualnych realizowanego w warunkach penitencjarnych. Przedstawiona zostanie pokrótce podstawa teoretyczna sugerowanych podejść oraz techniki, które zostaną zilustrowane materiałem klinicznym.

Małżeństwo nieskonsumowane (związek nieskonsumowany) jest paradoksalnie nierzadkim zjawiskiem. Ocenia się, że dotyka około 5% par. Główną przyczyną ze strony kobiet jest pochwica, a ze strony mężczyzn zaburzenia erekcji. W krajach islamskich procent jest wyższy. Jest to zjawisko bardzo rzadko opisywane. Brak jest też dokładnych algorytmów postępowania.

Warsztat obejmuje dokładne przedstawienie diagnozy oraz sposobów terapii, z równoczesnym podejściem do związku nieskonsumowanego jako problemu pary (obojga partnerów).

Jedną z grup pacjentów zgłaszających się do gabinetów psychoterapeutycznych i seksuologicznych są pacjenci określający się (niekoniecznie przed terapeutą) jako osoby wierzące, religijne, praktykujące, osoby dla których ważna jest własna duchowość. Spotkanie takie dotyczy wciąż dwóch osób – pacjenta ze swoimi przekonaniami oraz terapeuty ze swoim światopoglądem. W takiej sytuacji dochodzi po obu stronach do szeregu obaw, niepewności, dylematów i rozstrzygnięć – tych świadomych i tych pozostających w sferze nieświadomej. Na to, czy terapia będzie służyła pacjentowi, wpływa możliwość rozpoznawania tego, nazywania oraz poradzenia sobie z powstającymi po obu stronach trudnościami. Niepodjęcie refleksji w tym obszarze przez terapeutę może zablokować dostęp do rozmowy o jednej z ważnych sfer funkcjonowania pacjenta.

Podczas warsztatów chcielibyśmy poddać refleksji pojawiające się trudy i dylematy związane z omawianiem tematyki seksualności u pacjentów deklarujących się jako religijni. Co wówczas dzieje się w terapeucie? Jakie są możliwe postawy terapeuty wobec tej tematyki? Jakie pytania sobie zadajemy, a jakich nie zadajemy, a moglibyśmy? Czy religijność pacjenta jest wsparciem czy przeszkodą w rozwoju psychoseksualnym? Czy można rozmawiać o seksie rozmawiając jednocześnie o Bogu? Jak stosunek terapeuty do religii wpływa na poziomie świadomym i nieświadomym na jego relację z pacjentem?

Cenna w gabinecie jest postawa zaciekawienia i uznania własnej niewiedzy, więc nie będziemy szukać jedynych prawidłowych odpowiedzi na powyższe pytania, ale wspólnie z uczestnikami postaramy się nad nimi zastanowić.

Warsztaty będą miały charakter grupy Balinta w większym zespole osób. Możliwe będzie przyjrzenie się emocjom związanym z prowadzeniem pacjenta z problemami seksualnymi. Proszę o refleksje nad tego rodzaju materiałem klinicznym, które będzie można następnie poddać wspólnej pracy w obrębie grupy warsztatowej.

Grupowy Trening Balintowski służy rozwijaniu zdolności intrapersonalnych i interpersonalnych, m.in. zdolności komunikacyjnych oraz empatii i wrażliwości profesjonalistów w kontakcie ze swymi pacjentami, a także poprawie kompetencji zawodowych poprzez analizę trudności relacyjnych i osobistych w wykonywanej pracy. W leczeniu czy relacji terapeutycznej Michał Balint wskazuje, że to lekarz jest lekiem dla pacjenta. Leczenie własną osobą czy budowaną relacją nie jest to łatwym wyzwaniem dla lekarza czy psychoterapeuty. Wymaga od specjalisty uważnego i elastycznego dostosowania własnych zasobów do potrzeb i oczekiwań pacjenta. Wyzwaniem może być praca z pacjentem z problemami seksualnymi, która otwiera intymną przestrzeń w relacji terapeutycznej.

Doświadczenie pracy w Grupach Balinta pozwala radzić sobie ze skutkami stresu zawodowego na poziomie fizjologicznym (analiza wrażeń z ciała), emocjonalnym (doświadczanie oraz analiza odczuć i emocji), umysłowym (wzbudzenie fantazji, skojarzeń, refleksji oraz ich analiza i interpretacja). W przeżyciu behawioralnym występuje możliwość doznania reakcji relaksacyjnej (dzięki akceptacji doświadczanych odczuć, wrażeń, myśli, integracji różnych aspektów osobistych); w przeżyciu głębokim i nieświadomym pojawia się możliwość doświadczenia korektywnego odzwierciedlenia przez grupę, która konteneruje i werbalizuje trudne emocje specjalisty. Dzięki pracy w grupie możliwe jest uzyskanie szerszej wizji relacji pacjenta z jego otoczeniem / objawem / chorobą / dysfunkcją oraz obiektywny ogląd kontaktu terapeuty z pacjentem (superwizja relacji).

Kiedy w terapii pary istotne okazują się wątki seksuologiczne, terapeuta staje przed dylematem – czy kontynuować pracę w dotychczasowy sposób, czy też wprowadzić w obszar pracy z parą metody treningowe, wypracowane przez specjalistów terapii seksualnej. Trening partnerski może być nie tylko remedium na określone dysfunkcje seksualne, ale także stanowić podstawę do uruchomienia intymnego dialogu między partnerami oraz wprowadzić nowe wątki do terapii.

W czasie warsztatów chciałbym przybliżyć uczestnikom możliwe drogi do integracji zawierających aspekt behawioralny metod treningowych z innymi sposobami pracy terapeutycznej z parą. Podane zostaną przykłady tego rodzaju interwencji, a także będzie można je przećwiczyć w symulacjach.

W czasie warsztatu zostaną poruszone następujące wątki:
– masturbacja wczesnodziecięca i prawidłowa interwencja w zależności od zdiagnozowanego rodzaju zachowania masturbacyjnego
– zachowania masturbacyjne podejmowane i prezentowane przez dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną
– pozaseksualne przyczyny masturbacji.
– jak i kiedy interweniować?
– jak przeprowadzić trening masturbacyjny pracując z osobami z niepełnosprawnością intelektualną.

Zostanie także przeprowadzona analiza przypadku klinicznego.

Warsztaty dotyczą analizy przypadków pacjentek, które zgłosiły się do gabinetu seksuologa z powodu zaburzeń seksualnych oraz trudności w relacjach intymnych. W trakcie psychoterapii ujawniły szereg nadużyć i zaniedbań dokonanych przez matki, które przyczyniły się do trudności, z którymi się zgłosiły. Podczas warsztatu spróbuję również stworzyć charakterystykę osobowości ich matek.

Przedstawienie założeń i modelu terapii skoncentrowanej na emocjach (Emotionally Focused Therapy) jako użytecznego narzędzia w terapii seksualnej par, opartego na znaczeniu przywiązania i tworzenia więzi. Podejście EFT obejmujące rozwijanie emocjonalnej obecności, responsywności i wymiany między partnerami pozwala na odzyskiwanie utraconego przez parę połączenia i wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa („W dorosłym życiu dostępność responsywnej figury przywiązania pozostaje źródłem bezpieczeństwa”, John Bowlby).

Warsztaty obejmujące przedstawienie założeń modelu EFT w pracy z parami oraz narzędzi możliwych do wykorzystania w gabinecie jako uzupełnienie swojej praktyki terapeutycznej.

Praca z przypadkiem: rozumienie problemu seksualnego podtrzymywanego przez negatywny cykl pary, identyfikacja potrzeb przywiązaniowych, restrukturyzacja więzi, omówienie kluczowych interwencji EFT.

Warsztat dotyczyć będzie pracy w nurcie redukcji szkód – otwartych działań profilaktycznych (partyworking) w kontekście społeczności osób różnorodnych seksualnie, w tym praktykujących BDSM.

Partyworking jest jedną z metod pracy outreach, ukierunkowaną przede wszystkim na działania profilaktyczno-edukacyjne, realizowane niestacjonarnie – w środowisku odbiorców. W tym przypadku docelową grupą odbiorców nie jest społeczeństwo wykluczone, ale przede wszystkim narażone na wykluczenie. Zadaniem partyworkerów jest wejście w środowisko grupy – dotarcie z oferta˛ pomocową i edukacyjna˛ do osób przebywających na różnego rodzaju imprezach masowych. Celem działań partyworkerskich jest promocja zdrowia oraz minimalizowanie wystąpienia zachowań ryzykownych, takich jak zażywanie substancji psychoaktywnych czy ryzykowne zachowania seksualne. Interwencje obejmują kontakt nieinwazyjny; szukanie najbardziej adekwatnych i optymalnych form rozwiązywania problemów i dylematów dotyczących klientów; promowanie bezpieczniejszej zabawy.

Warsztat będzie okazją do zapoznania się z zasadnością pracy w nurcie redukcji szkód z grupami narażonymi na wykluczenie, a także będzie to przestrzeń do dyskusji, refleksji na temat pracy profilaktycznej z osobami różnorodnymi seksualnie.

Terapia dysfunkcji seksualnych w modelu poznawczo-behawioralnym – warsztat superwizyjny skierowany do psychoterapeutów pracujących z zaburzeniami seksualnymi. Główna tematyka będzie dotyczyć dysfunkcji seksualnych. Na warsztacie będzie można poddać superwizji przypadek ze swojej pracy oraz przyjrzeć się sposobom pracy innych terapeutów. Od uczestników oczekiwane będzie czynne uczestnictwo w superwizji przedstawianego przypadku.

Seksualność jest ważnym i aktualnym tematem zgłaszanym podczas psychoterapii przez osoby duchowne (klerycy i księżą) i konsekrowane (zakonnicy i siostry zakonne). Silna identyfikacja z normami religijnymi i wymaganiami instytucjonalnym Kościoła sprawia, że wiele osób duchownych podejmuje się konsultacji psychologicznej i psychoterapii celem pogłębienia rozumienia siebie, własnej tożsamości seksualnej, płciowości i ważnych potrzeb seksualnych. Czy realizacja powołania do życia w czystości i celibacie oznacza konieczność całkowitej rezygnacji z realizacji potrzeb seksualnych? Jakie są możliwości integracji seksualnej młodych ludzi przygotowujących się do życia zakonnego i kapłańskiego? Jakie są najczęstsze problemy zgłaszane podczas sesji psychoterapii przez osoby duchowne i konsekrowane?

Praca z osobami duchownymi wymaga od psychoterapeuty szczególnej uważności ze względu na fakt silnego ich osobistego odniesienia religijnego i instytucjonalnego. Czy stanowią oni jakąś szczególną grupę pacjentów, w pracy z którymi psychoterapeuta musi stosować jakieś specjalne podejście i posiadać dodatkowe osobiste kompetencje? Co sprzyja a co utrudnia dobrą terapię, czy istnieją jakieś szczególne tematy, problemy, obszary, które charakteryzują osoby duchowne i konsekrowane podczas psychoterapii w kontekście ich własnej seksualności.

Psychoterapia oparta na Analizie Funkcjonalnej (Functional Analytic Psychotherapy, FAP) koncentruje się w dużej mierze na relacji terapeutycznej i zachowaniach interpersonalnych, pojawiających się podczas sesji. Jako sprawnie działające narzędzie, może okazać się przydatne w pracy każdego psychoterapeuty i seksuologa, dlatego warto je poznać.

Warsztaty będą zawierać część seminaryjną oraz superwizyjną.

Cele warsztatów:
– zaciekawienie tematyką Analizy Funkcjonalnej w psychoterapii
– przybliżenie uczestnikom podstawowych założeń psychoterapii opartej na Analizie Funkcjonalnej (FAP)
– możliwość obserwacji zastosowania oraz doświadczenia użycia FAP w praktyce
– wyodrębnienie obszarów na pograniczu psychoterapii i seksuologii, gdzie można korzystać z FAP jako narzędzia
– możliwość superwizyjnego omówienia przypadków terapii w kontekście Analizy Funkcjonalnej

Praca terapeuty ze względu na swój charakter wymaga od osób ją wykonujących właściwego rozumienia oraz regulowania własnych stanów emocjonalnych. Wydaje się to szczególne istotne w terapii zaburzeń seksualnych, w której poruszane tematy często dotykają kwestii mniej akceptowanych społecznie lub stanowiących kulturowe tabu. Brak gotowości do przeżywania tych emocji lub niepomocne reakcje na własne przeżycia  mogą w znaczący sposób utrudnić pracę terapeutyczną prowadząc np.: unikania pewnych tematów lub interwencji terapeutycznych ze względu na obawę przed dyskomfortem albo konsekwencjami przeżywanych emocji dla zachowania lub autoprezentacji terapeuty.

Terapia schematów emocjonalnych proponuje spójny model rozumienia i regulowania emocji, który z powodzeniem może być wykorzystywany nie tylko w celu udzielania pomocy innym, ale także do zrozumienia i zadbania o samopoczucie własne terapeuty. Celem warsztatu jest dostarczenie uczestnikom odpowiednich narzędzi: wiedzy i umiejętności do zrozumienia własnych reakcji emocjonalnych w modelu schematów emocjonalnych na podstawowym poziomie. W czasie warsztatu zostanie przedstawiony model teoretyczny i przykładowa konceptualizacja problemu zgodnie z podejściem terapii schematów emocjonalnych, które następnie zostaną wykorzystane do lepszego zrozumienia własnych reakcji emocjonalnych w trakcie procesu terapeutycznego.

Opis modelu teoretycznego. Terapia schematów emocjonalnych jest częścią trzeciej fali terapii poznawczo-behawioralnych. Według modelu schematów emocjonalnych (Leahy, 2015) ludzie różnią się pod względem interpretacji i oceny własnych reakcji emocjonalnych. Niektóre z tych ocen mogą prowadzić do nieadaptacyjnych reakcji na doświadczane emocje i w efekcie być przyczyną zaburzeń psychicznych. Terapia schematów emocjonalnych jest skoncentrowana na zmianie tych interpretacji wraz z wynikającymi z nich nieefektywnymi sposobami regulacji emocjonalnej. Jest przydatna w pracy z pacjentami z zaburzeniami lękowymi, nastroju oraz zaburzeniami osobowości.

Metody prowadzenia warsztatów: prezentacja power-point, ćwiczenia doświadczeniowe.

Temat zdrady jest jednym z częściej wnoszonych problemów przez pary poszukujące pomocy w rozwiązaniu kryzysu związku. Czasem niewierność pojawia się tylko jako fragment historii relacji pary, która „wtedy” – „poradziła sobie sama”. Czasem, jest to temat, który nigdy nie został i nie zostanie nazwany…

Wielowymiarowość poruszanej problematyki sprawia, że terapeuta staje w obliczu szeregu pytań i dylematów związanych z pracą terapeutyczną. Celem warsztatu jest przyjrzenie się wybranym praktycznym aspektom pracy terapeutycznej z tematem zdrady w terapii pary.

Masturbacja jest najczęściej pierwszą formą aktywności seksualnej, która przez różne osoby i środowiska bywa różnie oceniana. Decydują o tym między innymi względy kulturowe i światopoglądowe. Wydaje się, że chrześcijanom łatwiej rozmawiać o innych aspektach seksualności niż masturbacja, ponieważ jest zjawiskiem powszechnym nie tylko wśród nastolatków i nie ma do niej wprost odniesienia w Biblii. Z drugiej strony stanowisko Kościoła katolickiego jest rygorystyczne w jej ocenie i stoi w wyraźnej opozycji do normy seksuologicznej widzącej w masturbacji jeden z przejawów zdrowego zachowania seksualnego, a nawet miłości. Czy jednak zarówno zwolennicy jak i surowi krytycy masturbacji dostrzegają strukturalną dwuznaczność tej postaci autoerotyzmu? Jak się do niej odnieść w psychoterapii w przypadku osób z nerwicą eklezjogenną?

Pomimo tego, że seks stał się tematem wszechobecnym, nie do końca wiemy jak o nim rozmawiać w gabinecie. Jest on tak naturalny, a z drugiej strony tak intymny, że rozmowa o nim z poszanowaniem granic często nastręcza nam wielu trudności. Przygotowany warsztat ma na celu zwrócenie uwagi na podstawowe trudności, z jakimi możemy się borykać zgłębiając sferę seksualności pacjentów. Ponadto zastanowimy się nad tym, jak radzić sobie z tymi trudnościami, by móc swobodnie rozmawiać o seksualności bez zamykania ust. Popracujemy na przykładach z praktyki zawodowej prowadzących, aby poszukać własnych trudności i znaleźć odpowiedzi na ich rozwiązanie.